نامزدهای ریاست جمهوری؛ منتقد وضع موجود اما بی برنامه برای اصلاح

به گزارش خبرنگار مهر، سیدطه‌حسین مدنی در گفت و گو با مهر درباره مناظره دوم نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری گفت: مناظره دوم تغییرات شکلی داشت اما از نظر ماهوی و محتوایی فرق چندانی با مناظره اول نداشت.

مدنی افزود: یکی از ایراداتی که می‌توان به مناظرات نامزدها گرفت این است که اغلب نامزدها در نقش منتقد صحبت می‌کنند و چون پرسش‌های مطرح شده هم کلی است؛ نامزدها خود را ملزم به اینکه پاسخ اجرایی بدهند نمی‌دانند. البته میزگردهای تخصصی این خلأ را تا حدودی پر کرده ولی مناظرات تخصصی نیست و اغلب نامزدها در قامت منتقد طرح بحث یا مناظره می‌کنند.

وی در ادامه با بیان اینکه اگر نامزدها منتقد وضعیت موجود هستند باید برای بهتر کردن این وضعیت برنامه اجرایی ارائه کنند؛ گفت: اگر هدف صرفاً نقد کردن است این افراد باید به جای ریاست جمهوری در یکی از بخش‌های نظارتی که هم در قوه مقننه هم قوه قضائیه و هم قوه مجریه وجود دارد قرار گیرند.

رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند در ادامه گفت: یکی دیگر از نقدهایی که می‌توان به مناظرات وارد دانست، عدم اشاره نامزدها به زمان اجرای امور یا تحقق اهداف ابرازی است. با توجه به اینکه یکی از شاخص‌های ارزیابی عملکرد دولت‌ها شاخص زمان است اما متأسفانه در مناظرات کم دیده می‌شود که نامزدها به زمان اشاره کنند.

مدنی خاطرنشان کرد: در مناظرات درباره اجرا و شیوه اجرا ورود نمی‌شود. تخصص بدون مباحث اجرایی با جایگاهی چون ریاست جمهوری سنخیتی ندارد.

وی در ادامه یکی از مشکلات مهم قوه مجریه را تعارضات بین دستگاه‌های اجرایی عنوان کرد و گفت: تعارضات بین دستگاهی در کشور ما یکی از جدی‌ترین چالش‌های قوه مجریه است که در خیلی از موارد باعث وقفه و طولانی‌شدن امور و حتی بن‌بست و مرگ فرایند و پروژه‌ها می‌شود. ما در حوزه مسکن، راه، بهداشت، آموزش و … با این چالش مواجه هستیم. متولی اصلی حل این تعارضات رئیس جمهور است و انتظار می‌رفت نامزدها در مناظره به این چالش مهم اشاره داشته باشند ولی متأسفانه کوچک‌ترین اشاره‌ای به آن و به طریق اولی، روش پیاده‌سازی آن نشد.

مدنی به تأکید مکرر نامزدها بر اجرای قانون در مناظره هم اشاره و تصریح کرد: درست است که قانون باید اجرا شود ولی ما در کشور قوانین اضافه زیادی داریم که در حوزه اجرا مشکلاتی ایجاد کرده است. دولت می‌تواند با ارائه لایحه و یا رایزنی با کمیسیون‌های تخصصی و رجوع به معاونت حقوقی مجلس به سمت نسخ قوانین مزاحم برود ولی متأسفانه هیچکدام از نامزدها درباره این مسأله صحبتی نکردند.

وی افزود: در برخی موارد هم که با نقص قانون، نبود یا سکوت قوانین مواجه هستیم یا قوانین موجود باعث سردرگمی حوزه اجرا می‌شود هم در مناظره چیزی نشنیدیم. مثلاً قانون پیش‌فروش مسکن یکی از مواردی است که دستگاه اجرایی را با یک سردرگمی ۱۵ ساله مواجه کرده و هیچ دولتی برای آن راهکاری ارائه نکرده است. آیا می‌خواهیم این قانون را هم اجرا کنیم؟

مدنی ادامه داد: تأکید مکرر نامزدها بر اجرای قانون در حالی است که در برخی موارد اصلاً نیازی به وجود قانون هم نیست و با یک دستورالعمل یا شیوه‌نامه در سطح هیئت دولت یا دستور رئیس جمهور و معاون اول کار پیش می‌رود. مثلاً در بحث سند جامع حمل و نقل که علی‌رغم اهمیت بالا و هزینه‌های زیاد، طی ۲۳ سال گذشته به نتیجه نرسیده است با ورود رئیس جمهور مشکل نظام اولویت‌ها تا حدود زیادی حل خواهد شد و نیازی به قانون ندارد. ولی نامزدها در مناظره فقط با کلی‌گویی به اجرای قانون اشاره می‌کنند و به این موارد توجهی ندارند.

وی افزود: علاوه بر این نامزدها در مناظره بر حرکت در چهارچوبی که رهبری بیان کرده‌اند هم اشاره می‌کنند در صورتی که رهبری موضوعات کلی را بیان می‌کنند و وارد جزئیات نمی‌شوند. بنابراین اگر رئیس جمهور آینده در جزئیات اشتباه کند در کلیات هم مسیر را نادرست خواهد رفت و نتایج محقق و حاصل نمی‌شود.

رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند با بیان اینکه همه نامزدهای حاضر در مناظره سابقه اجرایی و مدیریتی دارند؛ گفت: بنابراین اشاره نکردن اکثر آنها به مواردی که گفته شد دو حالت دارد یا اینکه تغافل کرده‌اند یا دچار بی‌دقتی شده‌اند که هر دو وضعیت خطرناکی است.

مدنی در پایان درباره طرح موضوع یارانه، محرومیت‌زدایی و فقر به عنوان موارد اصلی اقتصادی مورد بحث در مناظره هم گفت: اول اینکه جنس این موارد با یکدیگر تفاوت دارد. یارانه یک روش حمایتی است، محرومیت‌زدایی یک سیاست اجرایی است و فقر یک نتیجه است. این سه نباید کنار هم قرار گیرد. بعداً اینکه در مورد فقر هم دیدیم که اغلب نامزدها از فقیر شدن مردم می‌گویند در صورتی که باید به دنبال چرایی فقیر شدن مردم باشند. مثلاً مسکن یکی از این مواردی است که بعضاً نیمی از سبد معیشت مردم را می‌بلعد ولی اغلب نامزدها درباره ریشه این مسائل و نقش دولت خود در رفع این چالش‌ها حرفی نزدند.

در نهایت به قول مشرف الدین مصلح بن عبدالله شیرازی، شیخ اجل حضرت سعدی باید گفت: سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی؛ به عمل کار برآید به سخندانی نیست.