کدام کشور بیشترین حقوق را به کارگران می‌دهد؟ + عکس

به گزارش اقتصاد آنلاین، روزیاتو نوشت: در حالی که در برخی کشورها مانند فرانسه و آلمان، ساعات کار کمتر و حقوق بالاتر است، در کشورهای دیگر مثل مکزیک و کره جنوبی، ساعات کار طولانی‌تر و حقوق پایین‌تری وجود دارد. عوامل مختلفی مانند فرهنگ کار، قوانین استخدام و موقعیت اقتصادی در ایجاد این تفاوت‌ها دخیل هستند. اینفوگرافی زیر ساعات کار و حقوق هفتگی برخی کشورهای جهان را نشان می دهد.

بررسی داده های مربوط به ساعات کاری و میانگین حقوق درکشورها

با نگاهی به اینفوگرافیک بالا می تواند دید که ایسلند بالاترین دستمزد هفتگی را با ۱,۵۲۸ دلار دارد که بسیار بالاتر از هر چهار همسایه شمال اروپای خود است. یعنی کارگران ایسلندی می توانند به طور متوسط نزدیک به ۵۵ دلار در ساعت درآمد دشته باشند.

لوکزامبورگ که در رتبه دوم قرار دارد، تنها کشور دیگری است که میانگین دستمزد هفتگی آن بالای ۱,۵۰۰ دلار است.

ایالات متحده با ۱۴۹۰ دلار، سوئیس با ۱۴۰۴ دلار و بلژیک با ۱۲۴۷ دلار، پنج کشور اول با بالاترین دستمزد هفتگی را تشکیل می دهند.

از سوی دیگر، کارگران مکزیکی حدود ۳۲۱ دلار در هفته درآمد دارند که کمترین میزان در این مجموعه داده است.

دستمزد ساعتی و هزینه زندگی

برای به دست آوردن داده‌های مربوط به جدول و اینفوگرافیک بالا، فیش های حقوقی یک کشور بر میانگین تعداد کارمندان تقسیم شده و تورم، با استفاده از قیمت‌های ثابت دلار آمریکا در سال ۲۰۱۶ محاسبه شده و با احتساب برابری قدرت خرید (PPP) همان سال تنظیم شده است. اما هنوز این داده ها به طور کامل تفاوت‌های قیمت‌های محلی را که تحت تأثیر عوامل پیچیده‌ای مانند تعرفه‌ها و هزینه‌های سوخت، کالاهای وارداتی، انحصار بازار، انرژی، هزینه های مسکن و مالیات های دولتی هستند را در نظر نگرفته است.

در حالی که تفاوت حقوق ها زیاد به نظر می رسد، پرداخت دستمزد کارگران به اندازه کافی برای تامین هزینه های زندگی آنها نیز عامل تعیین کننده ای است. کشورهایی که دستمزدهای هفتگی بالاتری دارند، هزینه زندگی در آن کشورها بسیار بالاتر است. به عنوان مثال، سوئیس، دانمارک و ایسلند در ۱۰ کشور برتر با بالاترین هزینه زندگی در مقایسه با مکزیک قرار دارند که بسیار مقرون به صرفه تر است.

بنابراین، در حالی که به نظر می رسد یک کارگر معمولی ایسلندی تقریباً ۷ برابر بیشتر از یک کارگر معمولی مکزیکی درآمد دارد، نکته قابل توجه این است که چه مقدار از این حقوق برای نیازهای اولیه و سبک زندگی آنها خرج می شود.