تنزل توجه به آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه

به گزارش خبرنگار مهر، محسن پیرهادی، نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه با بیان اینکه رسیدن جمعیت زیرخط فقر کشور به مرز ۲۸ میلیون نفر زنگ خطر برای توجه ویژه به حوزه آسیب‌های اجتماعی را به صدا در آورده است، گفت: سقوط اقتصادی برخی اقشار جامعه در یک دهه اخیر، رشد حاشیه نشینی، افزایش آمار اعتیاد، فساد، افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ، زنانه شدن چهره آسیب‌های اجتماعی و… از جمله هشدارهایی است که اگر نسبت به ساماندهی و مقابله با آن در برنامه هفتم توسعه جدی نباشیم، به زودی در حوزه سلامت اجتماعی جامعه با بحران جدی روبرو می‌شویم.

پیرهادی با اشاره به اینکه از دهه ۸۰ تاکنون مهمترین بستر برای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در زمینه کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی در لوای قوانین برنامه توسعه بوده است، گفت: مسئله آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه در قالب مفهوم ارتقای سلامت اجتماعی مورد توجه دولت قرار گرفته و در بندهایی از مواد ۸۰،۸۹و۹۲ نیز به مباحث کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی ورود کرده است.

به گفته پیرهادی لایحه برنامه هفتم توسعه همچون قانون برنامه ششم توسعه برای آسیب‌های اجتماعی اولویت‌بندی قائل شده است، اما متأسفانه اولویت‌های پیشنهاد شده در لایحه برنامه هفتم توسعه تفاوت چندانی با اولویت‌های تعیین شده در برنامه ششم توسعه ندارند.

نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه با تاکید بر اینکه منطق برنامه ریزی توسعه اقتضا می‌کند برنامه‌های جدید، کامل‌تر از برنامه‌های پیشین باشند. به رغم این مهم، اما احکام مرتبط با آسیب‌های اجتماعی در لایحه برنامه هفتم توسعه در مقایسه با قانون برنامه ششم توسعه، از کیفیت پایین‌تری برخوردارند و می‌توان گفت به نوعی در پرداخت و پیگیری دچار تنزل شده اند.

نماینده مردم تهران در مجلس با تاکید بر اینکه بی توجهی به رشد آسیب‌های اجتماعی سبب بحرانی شدن حوزه سلامت اجتماعی می‌شود، افزود: ضعف نگاه آینده‌نگارانه به آسیب‌های‌اجتماعی نوپدید، نگاه حداقلی و معلول‌محور به ناهنجاری‌های اجتماعی، در نظر نگرفتن ملاحظات منطقه‌ای و آمایش سرزمین درباره آسیب‌های اجتماعی و بی توجهی به آسیب‌های اجتماعی اولویت‌داری از قبیل اعتیاد و غیره ازجمله مواردی است که باید در توسط مجلس و دولت لایحه برنامه هفتم توسعه مرتفع شود.

نایب رئیس کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه ادامه داد: از سوی دیگر نیز عدم توجه به مقوله زنانه شدن آسیب‌های اجتماعی یکی از مهمترین مسائل در حوزه آسیب‌های اجتماعی است که در لایحه برنامه هفتم دیده نشده است، روند زنانه شدن آسیب‌های اجتماعی در حوزه‌هایی همچون مصرف دخانیات، اعتیاد، مفاسد اجتماعی و …باید به صورت ویژه مورد توجه قرار گیرد که متأسفانه دولت در بستر لایحه نسبت به آن چشم پوشی داشته و مورد توجه قرار نگرفته نداده، این در حالی است که زنان به مراتب آسیب پذیرتر از مردان هستند.

پیرهادی با بیان اینکه اگرچه احکام مذکور در زمینه اولویت‌گذاری و تعیین راهبرد از شرایط به نسبت خوبی برخوردارند، گفت: همین احکام در زمینه تعیین اقدام‌های اجرایی، تعیین دستگاه مجری، شاخص‌گذاری و ضمانت اجرا که از قضا مؤلفه‌های بارز برنامه‌های توسعه هستند، شرایط مطلوبی ندارند. لذا انتظار می‌رود در فرایند بررسی لایحه در مجلس کاستی‌ها و نقاط ضعف مزبور با هدف افزایش قابلیت اجرا و نظارت‌پذیری برنامه در حوزه کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی مورد تدبیر مجلس قرار گیرد.